ارزشیابی برنامه درسی آموزش مداوم پرستاری بر اساس مدل انتقالی هالتون

پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی برنامه های درسی آموزش مداوم پرستاری بر اساس مدل انتقالی هالتون انجام شد؛ از لحاظ هدف تحقیق با توجه به اهداف پژوهش، جزء پژوهش¬های کاربردی و از حیث روش جزء پژوهش ارزشیابی بود. جامعه آماری شامل سی نفر از پرستاران مشمول قانون آموزش مداوم بیمارستان22 بهمن شهر مشهد می باشد، که در دوره های عملی احیاء قلبی – ریوی (cpr) شرکت نمودند. که این سی نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها, دو پرسشنامه محقق ساخته مورد استفاده قرار گرفت ، و جهت تجزیه و تحلیل نتایج پژوهش از آزمون مقایسه میانگین با ارزش ثابت؛ و آزمون رگرسیون ساده استفاده شد. . نتایج حاصل از پرسشنامه بهبود عملکرد نشان داد که رفتار پرستاران در مولفه رعایت ترتیب کار پایین تر از حد مطلوب بود و در نتیجه تفاوت میان میانگین کسب شده و ارزش مقایسه معنادار بود (p<0/05). این در شرایطی است که سایر رفتارها دارای تفاوت معناداری با ارزش ثابت نبوده و وضعیت نسبتا مطلوبی را از منظر سرپرستان داشتند. نتایج حاصل از پرسشنامه عوامل موثر بر انتقال آموزش نیز نشان داد که پرستاران در ویژگی های فردی، در مولفه های آمادگی فراگیر و انگیزه برای انتقال در وضعیت مطلوب و در مولفه خودکارآمدی در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار داشتند. همچنین در ویژگی های آموزشی، وضعیت مطلوبی نداشتند. چنانکه میانگین کسب شده در این مولفه ها پایین تر از ارزش مقایسه بوده و تفاوت معناداری میان این میانگین ها وجود داشت. در ویژگی های سازمانی نیز، در مولفه انتظارات از نتایج انتقال، پرستاران در وضعیت مطلوب قرار داشته و در مولفه¬های نتایج فردی منفی، نتایج فردی مثبت، مخالفت سرپرست، حمایت سرپرست و تمایل به تغییر، این ارزش با احتمالp=0/000 و برای مولفه فرصت استفاده با احتمال p<0/01 تفاوت معناداری میان ارزش مقایسه و میانگین های کسب شده وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که میان سه ویژگی مورد بررسی، تنها ویژگی های آموزشی قادر به پیش بینی بهبود عملکرد پرستاران بود. در این پژوهش به موانع و تسهیل کننده های مهمی اشاره شدکه می تواند به مدیران و برنامه ریزان در هر چه بهتر نمودن و اثربخش تر کردن برنامه های آموزش مداوم کمک کند.